Τικ τακ.... Τικ τακ...
Μύτη με μύτη... Ανάσα με ανάσα... Δύο μικρά χεράκια που τυλίγονται στο λαιμό μου και ένα χτυποκάρδι πάνω στο δικό μου... Είναι αυτές οι ώρες της νύχτας που δεν θέλεις να κοιμάσαι μόνος σου... Αυτές οι ώρες που θέλεις να βάλεις το μικροσκοπικό προσωπάκι σου στο λαιμό μου και να μπερδέψεις τα όνειρα μας...
Τικ τακ....Τικ τακ...
Αυτές οι ώρες που μένω ξάγρυπνη και ακούω την ήρεμη ανάσα σου και ξέρω πως ακόμα είσαι στην ηλικία που έχω την δυνατότητα με μια αγκαλιά να σε ηρεμώ... Μ ένα φιλί να σε γιατρεύω και με τα λόγια μου να σε ταξιδεύω... Είσαι ακόμα σ αυτή την ηλικία που με ζητάς με όλο σου το είναι και το σ αγαπώ σου κλείνει μέσα του όλα τα σ αγαπώ του κόσμου...
Τικ τακ.... Τικ τακ....
Μεγαλώνεις... Κι εγώ τρέχω να σε προλάβω να σε κρατήσω λίγο ακόμα στα χέρια μου ενώ παράλληλα μένω έκθαμβη μπροστά στον άνθρωπο που εξελίσσεσαι...
Μικρό μου μωρό οι άνθρωποι φοβούνται... Κι εγώ προσπαθώ να σου μάθω να μην εστιάζεις ποτέ στον φόβο αλλά στην στιγμή που θα ζεις . Στα χέρια που θα κρατάς... Στην πίστη σου σ εσένα....
Τικ Τακ.... Τικ Τακ...
Δεν είμαι σοφή... Ότι όμως θα σου πω βγαίνει από μια καρδιά που μεγάλωσε κ άλλο όταν γεννήθηκες... Να γελάς δυνατά... Να αγκαλιάζεις σφιχτά... Να αγαπάς αμετάκλητα... Να ακούς,να σκέφτεσαι ,να επιλέγεις και να ζεις... Να ζεις μικρό μου μωρό κάθε μικρή στιγμή γιατί στο τέλος αυτό είμαστε... Στιγμές....
Τικ τακ... Τικ τακ...
Δεν θέλω να μου μοιάσεις... Είσαι κάτι εντελώς καινούριο πρωτότυπο και θαυμαστό χωρίς κατάλοιπα χωρίς αποσκευές... Στην πορεία της ζωής σου θα κουβαλήσεις τις δικές σου και θα περπατήσεις στα δικά σου παπούτσια κι όχι στα δικά μου ή στου μπαμπά...
Κι όσο η ζωή τρέχει... Εγώ τόσο ζω για αυτές τις μικρές μας στιγμές αυτές τις ώρες της νύχτας που μου επιτρέπουν να σε κρατάω στην αγκαλιά μου....
Τικ τακ.... Τικ.... Τακ....
Αφιερωμένο στον δυόμιση χρονών γιο μου... Το φως στη ζωή μας ...
Μύτη με μύτη... Ανάσα με ανάσα... Δύο μικρά χεράκια που τυλίγονται στο λαιμό μου και ένα χτυποκάρδι πάνω στο δικό μου... Είναι αυτές οι ώρες της νύχτας που δεν θέλεις να κοιμάσαι μόνος σου... Αυτές οι ώρες που θέλεις να βάλεις το μικροσκοπικό προσωπάκι σου στο λαιμό μου και να μπερδέψεις τα όνειρα μας...
Τικ τακ....Τικ τακ...
Αυτές οι ώρες που μένω ξάγρυπνη και ακούω την ήρεμη ανάσα σου και ξέρω πως ακόμα είσαι στην ηλικία που έχω την δυνατότητα με μια αγκαλιά να σε ηρεμώ... Μ ένα φιλί να σε γιατρεύω και με τα λόγια μου να σε ταξιδεύω... Είσαι ακόμα σ αυτή την ηλικία που με ζητάς με όλο σου το είναι και το σ αγαπώ σου κλείνει μέσα του όλα τα σ αγαπώ του κόσμου...
Τικ τακ.... Τικ τακ....
Μεγαλώνεις... Κι εγώ τρέχω να σε προλάβω να σε κρατήσω λίγο ακόμα στα χέρια μου ενώ παράλληλα μένω έκθαμβη μπροστά στον άνθρωπο που εξελίσσεσαι...
Μικρό μου μωρό οι άνθρωποι φοβούνται... Κι εγώ προσπαθώ να σου μάθω να μην εστιάζεις ποτέ στον φόβο αλλά στην στιγμή που θα ζεις . Στα χέρια που θα κρατάς... Στην πίστη σου σ εσένα....
Τικ Τακ.... Τικ Τακ...
Δεν είμαι σοφή... Ότι όμως θα σου πω βγαίνει από μια καρδιά που μεγάλωσε κ άλλο όταν γεννήθηκες... Να γελάς δυνατά... Να αγκαλιάζεις σφιχτά... Να αγαπάς αμετάκλητα... Να ακούς,να σκέφτεσαι ,να επιλέγεις και να ζεις... Να ζεις μικρό μου μωρό κάθε μικρή στιγμή γιατί στο τέλος αυτό είμαστε... Στιγμές....
Τικ τακ... Τικ τακ...
Δεν θέλω να μου μοιάσεις... Είσαι κάτι εντελώς καινούριο πρωτότυπο και θαυμαστό χωρίς κατάλοιπα χωρίς αποσκευές... Στην πορεία της ζωής σου θα κουβαλήσεις τις δικές σου και θα περπατήσεις στα δικά σου παπούτσια κι όχι στα δικά μου ή στου μπαμπά...
Κι όσο η ζωή τρέχει... Εγώ τόσο ζω για αυτές τις μικρές μας στιγμές αυτές τις ώρες της νύχτας που μου επιτρέπουν να σε κρατάω στην αγκαλιά μου....
Τικ τακ.... Τικ.... Τακ....
Αφιερωμένο στον δυόμιση χρονών γιο μου... Το φως στη ζωή μας ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου